ΧΙΛΙΟΙ ΚΟΣΜΟΙ
Προστρέχω στα ερμάρια μου
και βρίσκω χίλιους κόσμους
ανάσες μύριες αχνιστές
λαχτάρες φυλαγμένες
Τα έζησαν τα νιάτα τους
τα χάρηκαν χορτάσαν
κράτησαν μνήμες θησαυρούς
σύναξαν γνώση πείρα
Τώρα προσμένουν τη ματιά
της τάξης του αιώνα
της χρείας και της δύναμης
του λόγου τους την ώρα
Κοιμούνται αναπαύονται
συνταιριαστοί ωραίοι
μεστώνουνε με τον καιρό
σωστοί νοικοκυραίοι
Μπορεί να ξαναζήσουνε
μπορεί και πάλι όχι
σα το προστάξει η καρδιά
στου νου μου το μετόχι
Θα δώσω βήμα και παλμό
αρχή μέση και τέλος
σα με δονήσει ο καιρός
η ανάσα μου το μέλος
Θ'αναγεννήσω τα παλιά
θα σμίξω τα κρυμμένα
θα τα χαρώ αγκαλιαστά
θα γίνω μ'όλα ένα!
ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ
Αύγουστος 2007