ΤΟ ΣΚΟΙΝΙ
Πνιγήκανε ανάερα
φαρμάκωσαν αρμάδες
φιμώσαν στόματα χολή
γεμίσανε χαράδρες
Σωρός κορμιά ορυμαγδός
κραυγές απόγνωσης αχός
σεισμός ανοίγει χάσματα
και καταπίνει δράματα
Από ψηλά όταν το δεις
φαντάζει θέατρο η γης
από κοντά όταν το ζεις
θέλεις να φύγεις να σωθείς
Αρκεί το βλέμμα να πιαστεί
σε κορφοβούνι να δεθεί
σκοινί τεντώνει αόρατο
και σε γλιτώνει αθώρητο!
ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ-ΛΥΓΕΡΉ
16-3-2012