ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ

σε δημιουργική έκφραση...

Μια εικόνα!

που αγιογραφήθηκε το Φθινόπωρο του 2009

για την

ΕΚΘΕΣΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΖΩΓΡΑΦΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ & Β.ΕΛΛΑΔΟΣ

στη Μονή Βλατάδων

Η ΜΕΓΑΛΟΧΑΡH

Ένα ποίημα!

που γράφτηκε ανήμερα της Παναγίας

 τον Αύγουστο του 2008

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ

Της Παναγιάς ξημέρωσε

κι εγώ δοξολογάω

απ`του σπιτιού μου τη σεμνή

φάτνη την προσκυνάω

Ζω πανηγύρια και ψαλμούς

ακούω λόγια κρίνα

βλέπω πολλά κι επίκαιρα

τρυγώ και προσπερνάω

Ξαναγυρίζω στ`άφθαρτα

στους ήχους στις εικόνες

σοδειά ασίγαστης φωτιάς

χρόνους πολλούς μετράω

Οι θησαυροί μου άμετροι

γεννούν φτερά πετάω

κρασί και μέλι με κερνούν

μόνη εγώ μεθάω!

ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ

...................................

H δημιουργία..

Η αφίσα..

Τα εγκαίνια της Έκθεσης..

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ και ΘΑΛΑΣΣΑ

΄Εκείνον τον Αύγουστο του 2008....

Όταν οι στίχοι ζωγράφιζαν εικόνες και οι εικόνες έγραφαν ποιήματα...

Όταν σώμα και ψυχή ενώνονταν με  φως,  χρώμα και  νερό...

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το καλοκαίρι άργησε….

Το καλοκαίρι ήρθε τον Αύγουστο!

Το ένοιωσα πρωΐ με την αυγή!

Ο ουρανός μ`αγκάλιασε

με ψίθυρο την άχνα

Εκείνο το αχνογάλαζο

το διάχυτο το χρώμα

Ο ορίζοντας που χάνεται

και όλα είναι ένα!

Γκρίζο, καφέ και θαλασσί

γελούνε μες τα μάτια

σε προσκαλούνε για χαρές

στης θάλασσας την άκρια.

Τα φύλλα ίσα που σείονται

λικνίζονται, σωπαίνουν

νέοι ρυθμοί νωχελικοί

κάλεσμα και στο δέρμα

να αφεθεί, να χαΐδευτεί

στου ήλιου τις ακτίνες

που όταν γέρνουν λυώνουνε

χαρίζοντας τα δώρα

όλη τη λάμψη τη χρυσή

στου κόκκινου την ώρα.

Η  ΘΑΛΑΣΣΑ

Η θάλασσα με κάλεσε μόλις  μπήκε ο Αύγουστος.

Ήταν έτοιμη να με δεχθεί  στην αγκαλιά της με τρυφερότητα

κι εγώ το ένοιωσα το κάλεσμα

και πήγα και χάθηκα μέσα στο δροσερό ζεστό κόρφο της.

Όλες μου οι αισθήσεις επικοινωνούσαν μαζί της.

Με χάΐδευε, με λίκνιζε, με πήγαινε βόλτα.

Μάνα η θάλασσα κι εγώ μωρό στην αγκαλιά της.

Δυό βδομάδες κράτησε το θαυμαστό ταξίδι στα ηλιοβασιλέμματα της Αγίας Τριάδας.

Λίμνη και χρώματα η μαγική παλέτα.

Κι εγώ καμβάς μαζί και καλλιτέχνις να ζω το θαύμα της ολοκληρωτικά.

Αυτό της καλοκαιρινής θάλασσας

 που είναι τόσο κοντά μου και δικιά μου

 όσο το βλέμμα μου φθάνει κι ακουμπά

 πέρα τον Θερμαΐκό στην άκρη του!

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ

Ήλιος, κορμί και θάλασσα

το στίγμα της ημέρας

γαλήνεψαν και την ψυχή

στεφάνωσαν τη θέα της πόλης

που σε διακοπές ξαπλώνει

με παρέα τους λίγους

μα και τους πιστούς κατοίκους της.

Ωραία!!

Και λίγος ζωντανός ήχος...

Όμως...

Ο Θερμαϊκός στην άκρη του είναι πάντα εδώ!

Το χθες είναι μαζί και σήμερα και αύριο για τη θάλασσα!

Και το ηλιοβασίλεμμα είναι πάντα καινούργιο!

Αρκεί το βλέμμα αυτό!

ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ