Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011
Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2011
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Γιορτάζω τα Χριστούγεννα μονάχη μου!
Εγώ κι ο κόσμος ολόκληρος!
Μέσα σ' αυτό το οπτικό θαύμα του φωτός των χρωμάτων και των αρωμάτων που με περιβάλλει και το λέω σπίτι μου.
Δεν χορταίνω να μένω σιωπηλή και μόνη και να στοχάζομαι παρέα με τον υπέροχο δημιουργικό Εαυτό μου ο οποίος είναι πάντοτε Παρών.
Ένα αγκάλιασμα κάθε στιγμής με το αιώνιο και το αναλλοίωτο μέσα μου και έξω μου.
Ένας χορός εναλασσόμενης δράσης και παύσης, θετικού και αρνητικού, συνηθισμένου και απρόσμενου συνθέτουν την Πραγματική Ζωή μου.
Οι στίχοι που ακολουθούν γράφτηκαν στη συνέχεια του κειμένου μέσα στην ίδια ήρεμη και γαλήνια διάθεση
ΚΒΑΝΤΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
Σωρεία νέων και παλιών
αόρατων και ορατών
ανήκουν πια στο παρελθόν
αφήνοντας άδειο παρόν
Αυτό ανοίγει αγκαλιά
μεγάλη πολυγωνικά
ορίζει μαθηματικά
να του κεντήσουν τον καμβά
Το σχέδιο περιμετρικό
και το κενό βουλητικό
ξανοίγουν νήμα κβαντικό
και το προστάζουν σε χορό
Αυτό λικνίζεται γοργά
γεννώντας ίσα και μισά
σειρές υφαίνει σταυρωτά
τις κομποδένει με χαρά
Δόνηση είναι φωτεινή
και μοιρασιά παντοτινή
το Δίκαιο και το Καλό
να βαρογέρνουν τον ζυγό!
Δηλαδή.......σαν επεξήγηση.....
Παίρνω υλικά από τον ωκεανό της άμορφης συνειδητότητας και τα παρατηρώ, δίνοντας μορφή και οντότητα σε κάτι καινούριο, που λειτουργεί συμπληρωματικά στις ελλείψεις που εντοπίζω στον εαυτό μου και στον γύρω μου κόσμο.
Αφαιρώ όσα κομμάτια δε μου χρειάζονται, όσα είναι δυσλειτουργικά και κυρίως όσα αποδεδειγμένα βλάπτουν, και τα αντικαθιστώ με άλλα καινούρια, δημιουργημένα από εμένα νοητικά κατ' αρχάς και κατόπιν τα φέρνω σε πράξη με δράσεις που αντιστοιχούν σε μικρά βήματα κάθε φορά προς ένα συγκεκριμένο σκοπό.
Το νέο οικοδόμημα είναι μια σύνθεση τόσο απ' αυτά που έχω κρατήσει, όσο και από αυτά που έχω δημιουργήσει.
Έτσι φέρνω κάθε φορά κάτι νέο στον κόσμο μου κι εγώ ζω μ' αυτό πλέον μέσα σ' αυτόν!
Γιορτάζω τα Χριστούγεννα μονάχη μου!
Εγώ κι ο κόσμος ολόκληρος!
Μέσα σ' αυτό το οπτικό θαύμα του φωτός των χρωμάτων και των αρωμάτων που με περιβάλλει και το λέω σπίτι μου.
Δεν χορταίνω να μένω σιωπηλή και μόνη και να στοχάζομαι παρέα με τον υπέροχο δημιουργικό Εαυτό μου ο οποίος είναι πάντοτε Παρών.
Ένα αγκάλιασμα κάθε στιγμής με το αιώνιο και το αναλλοίωτο μέσα μου και έξω μου.
Ένας χορός εναλασσόμενης δράσης και παύσης, θετικού και αρνητικού, συνηθισμένου και απρόσμενου συνθέτουν την Πραγματική Ζωή μου.
Οι στίχοι που ακολουθούν γράφτηκαν στη συνέχεια του κειμένου μέσα στην ίδια ήρεμη και γαλήνια διάθεση
ΚΒΑΝΤΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
Σωρεία νέων και παλιών
αόρατων και ορατών
ανήκουν πια στο παρελθόν
αφήνοντας άδειο παρόν
Αυτό ανοίγει αγκαλιά
μεγάλη πολυγωνικά
ορίζει μαθηματικά
να του κεντήσουν τον καμβά
Το σχέδιο περιμετρικό
και το κενό βουλητικό
ξανοίγουν νήμα κβαντικό
και το προστάζουν σε χορό
Αυτό λικνίζεται γοργά
γεννώντας ίσα και μισά
σειρές υφαίνει σταυρωτά
τις κομποδένει με χαρά
Δόνηση είναι φωτεινή
και μοιρασιά παντοτινή
το Δίκαιο και το Καλό
να βαρογέρνουν τον ζυγό!
Δηλαδή.......σαν επεξήγηση.....
Παίρνω υλικά από τον ωκεανό της άμορφης συνειδητότητας και τα παρατηρώ, δίνοντας μορφή και οντότητα σε κάτι καινούριο, που λειτουργεί συμπληρωματικά στις ελλείψεις που εντοπίζω στον εαυτό μου και στον γύρω μου κόσμο.
Αφαιρώ όσα κομμάτια δε μου χρειάζονται, όσα είναι δυσλειτουργικά και κυρίως όσα αποδεδειγμένα βλάπτουν, και τα αντικαθιστώ με άλλα καινούρια, δημιουργημένα από εμένα νοητικά κατ' αρχάς και κατόπιν τα φέρνω σε πράξη με δράσεις που αντιστοιχούν σε μικρά βήματα κάθε φορά προς ένα συγκεκριμένο σκοπό.
Το νέο οικοδόμημα είναι μια σύνθεση τόσο απ' αυτά που έχω κρατήσει, όσο και από αυτά που έχω δημιουργήσει.
Έτσι φέρνω κάθε φορά κάτι νέο στον κόσμο μου κι εγώ ζω μ' αυτό πλέον μέσα σ' αυτόν!
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!
Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ
Αυτή η Εικόνα της Γέννησης
είναι μια ακουαρέλα που δουλεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2010
για να συνοδεύσει εικαστικά τις ποιητικές μου ευχές
σε μια προσωπική Χριστουγεννιάτικη κάρτα
Φέτος
Τα Χριστουγεννιάτικα ποιήματα έγιναν η προηγούμενη ανάρτηση
και η ακουαρέλα
φιλοξενείται επίσης ψηφιακά
μαζί με την αποκωδικοποίησή της
Η αποκωδικοποίηση της εικόνας των Χριστουγέννων
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας θεολογεί και διδάσκει μέσω της εικόνας.
Είναι αρκετοί οι συμβολισμοί σε κάθε εικόνα και αξίζει ο πιστός να γνωρίζει
τη θεολογία της και τους συμβολισμούς.
Το ίδια πλούσια σε θεολογία και συμβολισμούς
Το ίδια πλούσια σε θεολογία και συμβολισμούς
είναι η Ορθόδοξη εικόνα της Γεννήσεως της οποίας μια σύντομη ανάλυση ακολουθεί:
Όλες οι αναφορές των Ευαγγελίων σχετικά με τη Γέννηση του Χριστού και η παράδοση της Εκκλησίας μας συνυπάρχουν στην εικόνα της Γεννήσεως.
Το σπήλαιο που εικονίζεται δηλώνει το σκοτάδι που υπήρχε στον κόσμο πριν από την Γέννηση του Χριστού. Αλλά και τον Άδη τον οποίο άνοιξε και φώτισε ο Χριστός με την Ανάστασή Του. Η περίοπτη θέση της Παναγίας θέλει να μας δείξει το μεγάλο ρόλο της στη σωτηρία μας αλλά και τη στενή σχέση Χριστού Παναγίας. Η δε υποφαίνουσα λύπη στο πρόσωπο της Παναγίας μας παραπέμπει στους λόγους του προφήτη Συμεών κατά τον Σαραντισμό του Κυρίου: «σου δεν την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία». Η σχετική απόσταση η οποία βρίσκεται το Θείο Βρέφος από τη μητέρα Του υποδηλώνει την βεβαιότητα και το δέος της Παναγίας μας για την Θεότητά Του. Εικονίζεται δε ο Χριστός σπαργανωμένος με κάποιο τρόπο που παραπέμπει σε σαβανωμένο νεκρό, υπονοώντας την Ταφή του Κυρίου. Μέσα στο σπήλαιο υπάρχουν μόνο δύο άκακα ζώα (βόδι και όνος). Εδώ ο εικονογράφος υπενθυμίζει ότι η παρουσία του Κυρίου στον κόσμο ελευθερώνει τους ανθρώπους από την «αλογία», αλλά και τους λόγους του Προφήτου Ησαϊα «έγνω βούς τον κτισάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αυτού. Ισραήλ δε με ουκ έγνω και ο λαός με ου συνήκε», όπου καυτηριάζει την αποστροφή του εκλεκτού λαού για το πρόσωπο του Χριστού. Ο Μνήστωρ Ιωσήφ στην Ορθόδοξη εικονογραφία εικονίζεται να κάθεται έξω από το σπήλαιο. Με αυτό τον τρόπο η εκκλησία μας βεβαιώνει για την απείρανδρο γέννηση του Χριστο. Σε μερικές εικόνες μπροστά στον καθήμενο Ιωσήφ ζωγραφίζεται γέροντας που σύμφωνα με την παράδοση είναι ο διάβολος και προσπαθεί να σπείρει αμφιβολίες και υπόνοιες στον Ιωσήφ. Ειδικά δε σε κάποιες εικόνες κρατώντας ένα ραβδί του λέει ότι αν το ραβδί αυτό ριζώσει και βγάλει βλαστάρια και φύλλα τότε είναι δυνατό να γεννήσει και μια Παρθένος. Γι αυτό σε κάποιες εικόνες παρουσιάζεται με βλαστούς και φύλλα το ξερό ραβδί. Οι Άγγελοι με δέος βρίσκονται έξω από το σπήλαιο και αναγγέλλουν το χαρμόσυνο γεγονός στους Ποιμένες οι οποίοι υποδηλώνουν τους απλούς ανθρώπους του Ισραήλ που δέχτηκαν το Χριστό. Εικονίζονται επίσης οι Μάγοι και υποδηλώνουν τους σοφούς ανθρώπους που όμως η θέση και η γνώση τους δεν στέκονται εμπόδιο στο να αναγνωρίσουν το Χριστό ως Σωτήρα και Θεό. Υποδηλώνουν και τους εξ εθνών αναζητητές της αλήθειας και του Θεού.
Όλες οι αναφορές των Ευαγγελίων σχετικά με τη Γέννηση του Χριστού και η παράδοση της Εκκλησίας μας συνυπάρχουν στην εικόνα της Γεννήσεως.
Το σπήλαιο που εικονίζεται δηλώνει το σκοτάδι που υπήρχε στον κόσμο πριν από την Γέννηση του Χριστού. Αλλά και τον Άδη τον οποίο άνοιξε και φώτισε ο Χριστός με την Ανάστασή Του. Η περίοπτη θέση της Παναγίας θέλει να μας δείξει το μεγάλο ρόλο της στη σωτηρία μας αλλά και τη στενή σχέση Χριστού Παναγίας. Η δε υποφαίνουσα λύπη στο πρόσωπο της Παναγίας μας παραπέμπει στους λόγους του προφήτη Συμεών κατά τον Σαραντισμό του Κυρίου: «σου δεν την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία». Η σχετική απόσταση η οποία βρίσκεται το Θείο Βρέφος από τη μητέρα Του υποδηλώνει την βεβαιότητα και το δέος της Παναγίας μας για την Θεότητά Του. Εικονίζεται δε ο Χριστός σπαργανωμένος με κάποιο τρόπο που παραπέμπει σε σαβανωμένο νεκρό, υπονοώντας την Ταφή του Κυρίου. Μέσα στο σπήλαιο υπάρχουν μόνο δύο άκακα ζώα (βόδι και όνος). Εδώ ο εικονογράφος υπενθυμίζει ότι η παρουσία του Κυρίου στον κόσμο ελευθερώνει τους ανθρώπους από την «αλογία», αλλά και τους λόγους του Προφήτου Ησαϊα «έγνω βούς τον κτισάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αυτού. Ισραήλ δε με ουκ έγνω και ο λαός με ου συνήκε», όπου καυτηριάζει την αποστροφή του εκλεκτού λαού για το πρόσωπο του Χριστού. Ο Μνήστωρ Ιωσήφ στην Ορθόδοξη εικονογραφία εικονίζεται να κάθεται έξω από το σπήλαιο. Με αυτό τον τρόπο η εκκλησία μας βεβαιώνει για την απείρανδρο γέννηση του Χριστο. Σε μερικές εικόνες μπροστά στον καθήμενο Ιωσήφ ζωγραφίζεται γέροντας που σύμφωνα με την παράδοση είναι ο διάβολος και προσπαθεί να σπείρει αμφιβολίες και υπόνοιες στον Ιωσήφ. Ειδικά δε σε κάποιες εικόνες κρατώντας ένα ραβδί του λέει ότι αν το ραβδί αυτό ριζώσει και βγάλει βλαστάρια και φύλλα τότε είναι δυνατό να γεννήσει και μια Παρθένος. Γι αυτό σε κάποιες εικόνες παρουσιάζεται με βλαστούς και φύλλα το ξερό ραβδί. Οι Άγγελοι με δέος βρίσκονται έξω από το σπήλαιο και αναγγέλλουν το χαρμόσυνο γεγονός στους Ποιμένες οι οποίοι υποδηλώνουν τους απλούς ανθρώπους του Ισραήλ που δέχτηκαν το Χριστό. Εικονίζονται επίσης οι Μάγοι και υποδηλώνουν τους σοφούς ανθρώπους που όμως η θέση και η γνώση τους δεν στέκονται εμπόδιο στο να αναγνωρίσουν το Χριστό ως Σωτήρα και Θεό. Υποδηλώνουν και τους εξ εθνών αναζητητές της αλήθειας και του Θεού.
(Το κείμενο το είχα αντλήσει από το διαδίδτυο χωρίς να κρατήσω την πηγή, κάτι που πλέον δεν αμελώ..)
Δόξα εν υψίστοις....
Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ
είναι στίχοι, πεζά αφηγηματικά και ημερολογιακά κείμενα, σκέψεις και καταγραφές, και ότι άλλο δικό μου..... από "παραμονές Χριστουγέννων"
παραθέτοντας πρώτα-πρώτα τους σημερινούς στίχους
ΓΙΟΡΤΗ
18-11-2011
Μέσα στο πλήθος το πολύ
και στων πολλών την οιμωγή
ξεδίπλωμα αιμορραγεί
νέων παιδιών η φυλακή
Νοοτροπία θλιβερή
και κατανάλωση ρηχή
αλυσσοδένουν την ψυχή
και περιορίζουν την πηγή
Αυτή 'ναι κει και καρτερεί
με κατανόηση σιγή
αυλάκι νέο να σκαφτεί
για να κυλήσει με φωνή
Τα φώτα εξωτερικά
μπάλες παιχνίδια πλαστικά
στα μάτια εντυπωσιακά
φαντάζουν νέα γιορτινά
Γιορτή δεν είναι μοναχά
το τρέξιμο στα πεταχτά
κόσμο να δεις και μαγαζιά
φαγώσιμα δώρα φιλιά
Το μήνυμα το γιορτινό
χαρά δωρίζει σε ρυθμό
που τον χορεύεις λικνιστό
και τον μοιράζεις φυλαχτό
Στιγμές ολόκληρες μεστές
μέσα και έξω φωτεινές
αφήνουν γεύση μελωτή
σαν των γλυκών τη συνταγή
Αν είναι έτσι λέω ναι
αν όχι απαρνιέμαι
γιορτάζω μόνη μοναχή
μες της ψυχής μου τη γιορτή!
ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ-ΛΥΓΕΡΗ
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Το πνεύμα και το κλίμα των ημερών επιβάλλουν απόδραση από τα καθημερινά προβλήματα, γλέντι, ένα ποτήρι κρασί παραπάνω, δώρα, οικογενειακές συνάξεις, στολισμένες βιτρίνες, φωταγωγημένους δρόμους, πολύχρωμα λαμπάκια που αναβοσβήνουν, πιτσιρίκια που ονειρεύονται τα παιχνίδια κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Δέντρα, λαμπιόνια, κορδέλες, γιρλάντες, αστέρια, καραβάκια φωτάκια κάθε σχεδίου, μεγέθους και χρώματος όλα τα μέσα επιστρατεύονται για να προσθέσουν λάμψη.
Ένας κόσμος παραμυθένιος, πασπαλισμένος με χρυσόσκονη, με ζάχαρη άχνη, με κουραμπιέδες και μελομακάρονα, με μαρμελάδες και σοκολάτες και κυρίως με παιχνίδια. Παιχνίδια πολύχρωμα, μικρά, μεγάλα, αστεία χνουδωτά, μαλακά, απαλά, συναρμολογούμενα, βγαλμένα κατευθείαν από το παραμύθι.
Έθιμα και καταναλωτικές συνήθειες δίνουν το στίγμα των γιορτών. Διακόσμηση, γιορτινό τραπέζι, συνταγές γλυκών, ρούχα βραδυνά , μακιγιάζ, ρεβεγιόν, μακρινά ταξίδια και χειμερινοί προορισμοί.
Βιβλία με άρωμα Χριστουγέννων, κινηματογραφικές ταινίες και ντοκυμαντέρ, συναυλίες, κατακλύζουν την εορταστική λίστα των επιλογών ψυχαγωγίας.
Ένας λαμπερός καταιγισμός δράσεων και δραστηριοτήτων, ένα αγχωτικό πήγαινε και έλα μέσα στην καρδιά του χειμώνα.
Το Χριστουγεννιάτικο αρχείο μου περιλαμβάνει όλων των ειδών τα δημοσιεύματα από εφημερίδες και περιοδικά επί μια δεκαετία. Κάθε χρόνο μάζευα όλα τα σχετικά κείμενα και τα τοποθετούσα σε έναν ογκώδη φάκελλο. Κάποτε, πρόσφατα, σταμάτησα γιατί δεν χωρούσε άλλα χαρτιά.
Πάντοτε, από την πρώτη στιγμή που άρχισα να μαζεύω το υλικό, σκεφτόμουν ότι κάποτε θα κτίσω μ’αυτό κάτι σαν μια «σχολική εργασία», μια σύνθεση που να μου δώσει την χαρά της δημιουργικής αξιοποίησης αυτού του αρχείου. Στην ουσία, πιστεύω, ότι θα είναι το δικό μου βλέμμα πάνω στο θέμα Χριστούγεννα. Αυτό το βλέμμα που θα συνθέτει διάφορες πλευρές της εορταστικής περιόδου και θα ενώνει το πνεύμα των εορτών με το Πνεύμα των Χριστουγέννων.
Θα βαδίσω διαδοχικά χωρίς αρχή, μέση και τέλος να καταγράφω αποσπάσματα που αισθάνομαι ότι έχουν να πουν κάτι αφού το λένε σε μένα.
Μια πτυχή του προβληματισμού μου πάνω στα Χριστούγεννα
εκφράστηκε το 2006 με τους παρακάτω στίχους
ΤΙ
Τί θα κρατήσω, τι θα πετάξω
απ’ όλα αυτά τα γιορτινά έθιμα και συνήθειες…
Τί δίνει γλύκα στην καρδιά
Τι της γλυκομιλάει
Το σπίτι πώς ζεσταίνεται
Το στόμα πώς γελάει
Τι γεύσεις ελαχτάρησες
Τι θάθελες να μάθεις
Ν’ ακούσεις, να αφουγκραστείς
Τι δώρα να χορτάσεις
Το βλέμμα και το άκουσμα
χαρά και ξαποστάσι!
Το μύρο και το άγγιγμα
στερνό εικονοστάσι!
ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΑ...
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
2005
Όποιος δε ζει μες τον Χριστό
χαρά λέει το γέλιο
ευχές χαρίζει απλόχερα
λόγια ημέρες πού ναι
Μα η Χαρά η ζωντανή
αυτή που άνω θρώσκει
φείδεται γέλια τρανταχτά
ευχές βαλσαμωμένες
Βιώνει μέσα στην καρδιά
το μήνυμα του Πλάστη
το λυώνει με τα δάκρυα
το καθαρίζει αδράχτι
Πιάνει το νήμα κόκκινο
και το χρυσοτυλίγει
βγάζει λυγμό με προσευχή
ανάβει το φυτίλι
Το κάνει γεύμα στόλισμα
χαμόγελο ευθύνη
το κάνει φρόντισμα σιωπή
αγώνα αγγέλου στόμα
Αυτός που ζει Χριστούγεννα
γιορτάζει κάθε μέρα
με της Αγάπης τα φτερά
σκεπάζει τη μιζέρια!
ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ
2007
Χαρμόσυνα ακούγονται
της πόλης οι καμπάνες
αυτής της πόλης
που μπορει τα μάτια να μη δούνε
αν η καρδιά δεν τραγουδά
χαρμόσυνο τραγούδι
Και το τραγούδι το καλό
μπορεί και ανεβαίνει
όταν ο νους καθάριος
τις σκέψεις του τις πλένει
μες την πηγή τη δροσερή
που πάντα αναβλύζει
απ' της ψυχής τα δώματα
και γλυκοκελαρίζει
Αυτή η αλήθεια η τρανή
Χριστούγεννα σημαίνει!
Μία και Μόνη
για Καλή Ζωή
μας απομένει!.....
ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ
2007
Χαρμόσυνα ακούγονται
της πόλης οι καμπάνες
αυτής της πόλης
που μπορει τα μάτια να μη δούνε
αν η καρδιά δεν τραγουδά
χαρμόσυνο τραγούδι
Και το τραγούδι το καλό
μπορεί και ανεβαίνει
όταν ο νους καθάριος
τις σκέψεις του τις πλένει
μες την πηγή τη δροσερή
που πάντα αναβλύζει
απ' της ψυχής τα δώματα
και γλυκοκελαρίζει
Αυτή η αλήθεια η τρανή
Χριστούγεννα σημαίνει!
Μία και Μόνη
για Καλή Ζωή
μας απομένει!.....
Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011
ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΜΟΥ
Ο "προσωπικός ιστοχώρος" μου δίνει την ελευθερία να κοινωνήσω μαζί σας εικόνες
από την ατμόσφαιρα του σπιτιού μου τη γιορτινή
μια επέκταση της "στάσης ζωής" μου
στον χώρο διαμονής μου σήμερα
με φως και χρώμα
με φροντίδα και αγάπη
με σημασία στη στιγμή!
και κάποιοι παλαιότεροι στίχοι λένε ότι
....σ' αυτό το τραπέζι δεν υπάρχουν καλεσμένοι
ή μάλλον είναι όλοι καλεσμένοι....
ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011
ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΑ
ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΑ
Λόγια λογάκια και ξανά
τα λόγια ειπωμένα με στόμφο
και βαρύγδουπο ρυθμό σοβαροφάνειας
δίνουν το βάρος στο ειπείν
νομίσματα στη μνήμη στο θαρρείν
με παύση στο προσμένειν πως
έστω και ελάχιστα αυτά θα αληθεύουν
Δικαιολογίες αίτια που πάντοτε
συμβαίνουν απρόοπτα και
γκρέμισμα αλήθειας στα ανόητα
τα ρήματα μπάζουν αέρα εξ αρχής
και χάσκουν χαρακώματα
Πόλεμος αγεφύρωτος
κι εχθρός αμετανόητος
σωρρεύουν απροσμέτρητα
τρισδιάστατα καμώματα
χώρου και χρόνου δώματα
τρισδιάστατα καμώματα
χώρου και χρόνου δώματα
Συνηθισμένα στόματα!
ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ
Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011
ΜΕΤΑΒΑΣΗ
ΜΕΤΑΒΑΣΗ
Άρρωστη αύρα δύσοσμη
δυσοίωνη χαμένη
σε κόσμους ανερμήνευτους
αιώνια μπερδεμένη
γυρεύει να συνεχιστεί
ν’απλώνει να φορτώνει
ζωή να χαρβαλώνει
Το τέλος προδιαγράφηκε
πλησιάζει ανασαίνει
αρχή λυμένη διάφανη
με δώρα φορτωμένη
Φωτίζουν τα υπάρχοντα
αόρατα τρομάζουν
δειλά μυαλά αρπάζουνε
σανίδες να προφτάσουν
φάση μεστή με προσμονή
άλαλη κομποδένει
γινάτια αλυσοδένουνε
θαύματα περιμένουνε!
ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ
Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011
ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ
Ωρίμασαν θες οι καρποί
μεστώσαν τα κλωνάρια
ο ήλιος γέμισε με φως
της ζήσης τα ερμάρια
Λυώσαν οι πάγοι στα βουνά
κι οι κορυφές τους λιάζονται
αγέρωχες φαντάζουνε
δοξάζουν και δοξάζονται
Οι μέρες στολιστήκανε
και τον χορό αρχίσανε
με ήχους και καλέσματα
ουρανοδρόμια μέλλοντα!
ANNA KAΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ
3-9-2011
Σημείωση
Η φωτογραφία είναι από την Ένωση Καλυμνίων Ρόδου
enosikalymnionrodou.blogspot.com/2008_11_01_a...
ANNA KAΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ
3-9-2011
Σημείωση
Η φωτογραφία είναι από την Ένωση Καλυμνίων Ρόδου
enosikalymnionrodou.blogspot.com/
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011
ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ
Σήμερα, 13 Ιουνίου 2008, εγώ η Άννα Κασάπη, στα γεμάτα 56 μου χρόνια, διάβηκα το κατώφλι του κόσμου των παιδιών και των εγγονών μου. Τον ψηφιακό κόσμο του μέλλοντος. Κι αυτός με καλωσόρισε ανοίγοντας διάπλατα την αγκαλιά του μέσα από την οθόνη του Laptop που αγγίζω τώρα.
Η αντικατάσταση του μολυβιού και του χαρτιού στην καταγραφή των σκέψεων, των συναισθημάτων, των προβληματισμών, των στόχων, των αριθμών τηλεφώνου, των διευθύνσεων, των ονομάτων, και τόσων άλλων καθημερινών χρήσεων, είναι για μένα τόσο απαραίτητη όσο και η αναπνοή. Είναι η ανάσα στον άπειρο κόσμο που λαχταρούσα τόσα χρόνια.
Από πάντα το βλέμμα μου ήταν στραμμένο στο μέλλον. Αφουγκραζόμουν τους ήχους του με προσοχή.
Τους ένοιωθα μέσα μου να με δονούν. Προσπαθούσα να τους αποκωδικοποιήσω, να τους κάνω βήματα ζωής και να τους περπατήσω. Άλλοτε τα κατάφερνα, άλλοτε όχι, αλλά αυτός ο δρόμος με γοήτευε μέσα από τη διαδικασία του, τη δυσκολία, την υπομονή, την επιμονή, την εξέλιξη και τελικά την κατάκτηση.
Η ενσωμάτωση στην καθημερινή μου πραγματικότητα στοιχείων που δεν υπήρχαν αλλά εκτίμησα ότι είναι απαραίτητα η απλώς επιθυμητά, μου απέδειξε ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να προχωρώ συνέχεια μπροστά ότι κι αν σημαίνει αυτό κάθε φορά.
Έτσι λοιπόν, αν και απέκτησα, χρόνια πριν, έναν υπερσύγχρονο ηλεκτρονικό υπολογιστή και έμαθα κάπως να τον χρησιμοποιώ, δεν κατάφερα να τον κάνω κομμάτι της ζωής μου. Πάντα λαχταρούσα έναν φορητό σαν απαραίτητο συμπλήρωμα.
Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και έχω την χαρά να αγγίζω με σεβασμό, σχεδόν με τρυφερό χάδι, τα πλήκτρα δημιουργώντας αυτό το κείμενο. Είναι μια πολύ σημαντική στιγμή αυτή για μένα. Είναι το ξεκίνημα μιας νέας ζωής, της ψηφιακής. Είναι η χαραυγή μιας νέας μέρας, της τεχνολογικής, που σύντομα θα γίνει και ευρυζωνική!
ΨΗΦΙΑΚΗ ΜΕΡΑ
3-8-09
ΨΗΦΙΑΚΗ ΜΕΡΑ
30-7-09
Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα της ηλεκτρονικής καταγραφής των σκέψεων, των συναισθημάτων, των συμβάντων και γενικά όλων των δεδομένων της καθημερινής μου ζωής.
Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να βάλω σε εφαρμογή αυτό το σχέδιο.
3-8-09
Επιτέλους, έχω INTERNET! Χαίρομαι τόσο πολύ, άρα τώρα ήταν η ώρα!!!!
17 Aυγούστου 2009
Καλημέρα!
Η μέρα μου πλέον είναι ψηφιακή και ευρυζωνική!
Το Laptop είναι μονίμως ανοικτό, συνδεδεμένο στο Internet με ασύρματο rooter, πάνω στο μικρό μαθητικό γραφείο το ειδικό για υπολογιστή.
Είμαι συναισθηματικά ενθουσιασμένη και πνευματικά εντυπωσιασμένη!
Ενας υπέροχος κόσμος έχει ανοιχτεί μπροστά μου και εγώ με δέος διαβαίνω το κατώφλι του!
..................................................
..................................................
Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011
Η ΠΡΩΤΗ ΓΙΟΡΤΉ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου, η Εκκλησία μας γιορτάζει την Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Χθες το απόγευμα συμμετείχα στα προεόρτια της γιορτής στο Σοχό.
Συνόδευσα κι εγώ την Εικόνα της Παναγίας Γοργουπήκοου
από την πλατεία στη Μονή Θεοσκεπάστου
-απόσταση δύο χιλιομέτρων-
στις πλαγιές του Βερτίσκου.
Ένα ανθρώπινο μελίσσι, ζωντανό, παλλόμενο στούς ήχους, στα χρώματα, στις μυρωδιές!
Μια ατμόσφαιρα κατανυκτική και ταυτόχρονα βασιλική και χαρμόσυνη!
Οι στίχοι είναι στιγμιαία αποτύπωση των εντυπώσεων και των συναισθημάτων μου.
Σημείωνα καθώς περπατούσα μέσα στο ρεύμα δυο μέτρα πίσω από την Εικόνα.
Έμαθα για τη γιορτή
-μου ήρθε η πληροφορία-
σε μια άλλη κοινωνική συμμετοχή
το κράτησα
και το έκανα πράξη!
Παρευρέθηκα στη γιορτή της Παναγίας κι εγώ
και χαρίστηκα δώρα!
ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΥΠΗΚΟΟΣ
Κάθε στιγμή μία σπορά
μια άλλη ο καρπός της
Πληρώνουνε ατίμητα
ζωή ψυχή κι αισθήσεις
Το πνεύμα μου αγάλλεται
στους ήχους της καμπάνας
Θυμίαμα και μυρωδιές
το χρώμα της ευλάβειας
Καμπαναριό
Καθολικό
στέγες και θεία Φύση
Βασιλικά
Χαρμόσυνα
Χαρμόσυνα
της Παναγιάς μελίσσι
Oμπρέλα Θεοσκέπαστη
η Χάρη ανεβαίνει
Άνθρωποι συνοδεύουνε
κι οι άγγελοι τους χαίρονται!
Οι κάτοικοι του Σοχού στρώνουν χαλιά στο διάβα της Εικόνας!
Να περάσει η Βασίλισσα!
ΕΔΩ
Έχω τη χαρά να παραθέσω τον σύνδεσμο που μπορεί να δώσει όλες τις πληροφορίες
http://vatopaidi.wordpress.com/2011/09/02/%c2%ab%ce%b3%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%bf%cf%8b%cf%80%ce%b7%ce%ba%cf%8c%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b8%ce%b1%cf%85%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%ce%b5%cf%80%cf%84/#more-75522
ΕΠΙΣΗΣ
Η Παρθένα Τσοκτουρίδου στο ιστολόγιό της "ΠΡΟΓΟΝΙΚΗ" έκανε μια θαυμάσια ανάρτηση
για το Γενέθλιο της Θεοτόκου στη Βυζαντινή Αγιογραφία
(από το wordpress.com)
http://progoniki.blogspot.com/2011/09/blog-post_08.html
ΕΠΙΣΗΣ
Η Παρθένα Τσοκτουρίδου στο ιστολόγιό της "ΠΡΟΓΟΝΙΚΗ" έκανε μια θαυμάσια ανάρτηση
για το Γενέθλιο της Θεοτόκου στη Βυζαντινή Αγιογραφία
(από το wordpress.com)
http://progoniki.blogspot.com/2011/09/blog-post_08.html
Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011
ΝΕΑ ΑΡΧΗ
Νέα αρχή περίτρανη
πανέμορφη πανώρια
Σωρεύτηκαν οι θησαυροί
βουνά ορθώθηκαν στο σύμπαν
Κι αυτό ανοίχτηκε με μιας
μια αγκαλιά γεμάτη καρπούς
Μήλα λωτούς κι ασίγαστη
λαχτάρα για γιορτάσι
Ανοίχτηκαν οι ουρανοί
μα και της γης τα βάθη
Να υπακούν στο άγγιγμα
Νου Άνθρωπου τη Στάση!
Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011
ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Της Παναγιάς ξημέρωσε
κι εγώ δοξολογάω
απ`του σπιτιού μου τη σεμνή
φάτνη την προσκυνάω
Ζω πανηγύρια και ψαλμούς
ακούω λόγια κρίνα
βλέπω πολλά κι επίκαιρα
τρυγώ και προσπερνάω
Ξαναγυρίζω στ`άφθαρτα
στους ήχους στις εικόνες
σοδειά ασίγαστης φωτιάς
χρόνους πολλούς μετράω
Οι θησαυροί μου άμετροι
γεννούν φτερά πετάω
κρασί και μέλι με κερνούν
μόνη εγώ μεθάω!
ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ
...................................
H δημιουργία..
Η αφίσα..
Τα εγκαίνια της Έκθεσης..
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Σάββατο 6 Αυγούστου 2011
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ και ΘΑΛΑΣΣΑ
΄Εκείνον τον Αύγουστο του 2008....
Όταν οι στίχοι ζωγράφιζαν εικόνες και οι εικόνες έγραφαν ποιήματα...
Όταν σώμα και ψυχή ενώνονταν με φως, χρώμα και νερό...
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Το καλοκαίρι άργησε….
Το καλοκαίρι ήρθε τον Αύγουστο!
Το ένοιωσα πρωΐ με την αυγή!
Ο ουρανός μ`αγκάλιασε
με ψίθυρο την άχνα
Εκείνο το αχνογάλαζο
το διάχυτο το χρώμα
Ο ορίζοντας που χάνεται
και όλα είναι ένα!
Γκρίζο, καφέ και θαλασσί
γελούνε μες τα μάτια
σε προσκαλούνε για χαρές
στης θάλασσας την άκρια.
Τα φύλλα ίσα που σείονται
λικνίζονται, σωπαίνουν
νέοι ρυθμοί νωχελικοί
κάλεσμα και στο δέρμα
να αφεθεί, να χαΐδευτεί
στου ήλιου τις ακτίνες
που όταν γέρνουν λυώνουνε
χαρίζοντας τα δώρα
όλη τη λάμψη τη χρυσή
στου κόκκινου την ώρα.
Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Η θάλασσα με κάλεσε μόλις μπήκε ο Αύγουστος.
Ήταν έτοιμη να με δεχθεί στην αγκαλιά της με τρυφερότητα
κι εγώ το ένοιωσα το κάλεσμα
και πήγα και χάθηκα μέσα στο δροσερό ζεστό κόρφο της.
Όλες μου οι αισθήσεις επικοινωνούσαν μαζί της.
Με χάΐδευε, με λίκνιζε, με πήγαινε βόλτα.
Μάνα η θάλασσα κι εγώ μωρό στην αγκαλιά της.
Δυό βδομάδες κράτησε το θαυμαστό ταξίδι στα ηλιοβασιλέμματα της Αγίας Τριάδας.
Λίμνη και χρώματα η μαγική παλέτα.
Κι εγώ καμβάς μαζί και καλλιτέχνις να ζω το θαύμα της ολοκληρωτικά.
Αυτό της καλοκαιρινής θάλασσας
που είναι τόσο κοντά μου και δικιά μου
όσο το βλέμμα μου φθάνει κι ακουμπά
πέρα τον Θερμαΐκό στην άκρη του!
ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ
Ήλιος, κορμί και θάλασσα
το στίγμα της ημέρας
γαλήνεψαν και την ψυχή
στεφάνωσαν τη θέα της πόλης
που σε διακοπές ξαπλώνει
με παρέα τους λίγους
μα και τους πιστούς κατοίκους της.
Ωραία!!
Και λίγος ζωντανός ήχος...
Όμως...
Ο Θερμαϊκός στην άκρη του είναι πάντα εδώ!
Το χθες είναι μαζί και σήμερα και αύριο για τη θάλασσα!
Και το ηλιοβασίλεμμα είναι πάντα καινούργιο!
Αρκεί το βλέμμα αυτό!
ΑΝΝΑ ΚΑΣΑΠΗ ΛΥΓΕΡΗ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)