ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Το ποίημα που ακολουθεί
 γράφτηκε πάνω σε μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση

τον Μάϊο του 2000

και είναι αφιερωμένο

στην ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ!

Ανήκει στην ποιητική συλλογή

"Τα Θαύματα της Άνοιξης"

ΑΓΩΝΕΣ

Άννα, θυμήσου τη φωνή που άκουγες βαθειά σου

να σου μιλεί να σε κινεί με στόχο τα παιδιά σου

Καλά που μεγαλώνουνε θυμάσαι πως καυχιόσουν

τον κόσμο που θα ζήσουνε όμως συλλογιζόσουν

Εφώλιαζε και στέριωνε αυτή η αγωνία

επάλξεις γύρευες να βρεις αγώνες να χορτάσεις

Αρχίσανε οι κραδασμοί ήρθαν και οι χειμώνες

φτάσανε θύελλες σεισμοί κατακλυσμοί κι αιώνες

Λυπήθηκες μα χάρηκες ήξερες πως βαδίζεις

το δρόμο που εδιάλεξες με νίκες να φωτίζεις

Η Άνοιξη εφάνηκε ξημέρωσαν οι μέρες

εφάνηκε η χαραυγή του Νέου Κόσμου! Χαίρε!

Οι φωτογραφίες είναι από οικογενειακή γιορτή το 1992

Με τα τέσσερα παιδιά μου τότε......!

To επόμενο ποίημα γράφτηκε τον Ιανουάριο του 2009

και βρίσκεται στη συλλογή "Πρώτη Κατάθεση"

ΧΡΩΜΑΤΑ

Όλο αυτό το ανθρώπινο κομμάτι

που δάκρυα ξεσπά και πάχνη

βγαίνει ο ήλιος και το παίρνει

στο άρμα του το γυροφέρνει

το λούζει με τα χρώματα

τα γιατρικά τ' αλλιώτικα

το παίρνει σπίτι άρρωστο

 και το γυρίζει άλικο

τριαντάφυλλο μες την καρδιά

μπουμπούκι φίνο στα σκαριά

μοσχοβολά απανεμιά

και στάζει μέλι στη μιλιά

Η Προσευχή στην Παναγιά

κρατάει όλα τα κλειδιά

τα δένει σε μια αρμαθιά

που την κρεμάει στα ψηλά

και η Ζωή στα χαμηλά

κοιτάει ίσια και μπροστά!

    Αγιογραφώντας την Μεγαλόχαρη τον Σεπτέμβριο του 2009

για την Ομαδική Έκθεση Αγιογραφίας

του Συλλόγου Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Βορείου Ελλάδας

στη Μονή Βλατάδων

 τον Νοέμβριο του 2009

ΔΟΞΑ  ΣΟΙ!!